Nie bez przyczyny Beskid Niski nazywany jest najdzikszymi górami w Polsce. To chyba jedno z najbardziej odludnych i niedotkniętych masową turystyką miejsc, w których usłyszysz ciszę i poczujesz bliskość natury. To miejsce z bogatą historią, w którą warto się zagłębić. Krocząc po ledwo przetartych szlakach, możesz oddać się rozmyślaniu lub wręcz przeciwnie nie myśleć nic. Możesz też spróbować wyobrazić sobie jak to było kiedyś. W niektórych miejscach zobaczysz jedynie znikome ślady po dawnych mieszkańcach. Cerkwie, przydrożne kapliczki i nieistniejące już wsie, a to wszystko w otoczeniu gór i natury. Weź plecak, coś do picia i zamiast w Bieszczady, jedź tym razem w Beskid Niski, nie pożałujesz. Poniżej przedsmak tego co możesz zobaczyć w jeden dzień.

Zalipie nazywane również malowaną wsią stało się ostatnio popularnym miejscem nie tylko w Polsce, ale też poza granicami kraju. Wielokrotnie przodowało w internetowych rankingach na najpiękniejsze miejsce czy wieś. Z tego też powodu miałam pewne obawy przed moją drugą wizytą w tym miejscu (pierwsza, nieplanowana miała miejsce kilka lat temu). Popularność turystyczna niestety rzadko zwiastuje coś dobrego. Całe szczęście mogę śmiało powiedzieć, że prawie nic się nie zmieniło. Zalipie pozostało piękną, ale przede wszystkim zwyczajną wsią. Nie wiem, czy to ja miałam takie szczęście, czy taka cisza i spokój panuje tam zawsze, ale mam nadzieję, że tak już zostanie. Mimo wspomnianej „zwyczajności” Zalipie ma coś, co wyróżnia je na tle innych wiosek i sprawia, że już takie zwyczajne nie jest… są to oczywiście pięknie malowane chaty.

W ostatnim poście dotyczącym darmowych atrakcji Lizbony zabrakło jednego podpunktu, ale nie, nie przez przypadek… tej „atrakcji” warto poświecić cały post. Mowa o azulejos, które zdobią budynki Lizbony i które jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki potrafią dodać uroku nawet najbardziej zaniedbanemu z nich. Wierz lub nie, ale odnajdywanie i podziwianie co rusz to piękniejszych kompozycji azulejos to niemała atrakcja. Jest w nich coś, co sprawia, że każdy odwiedzający Lizbonę musi przywieźć co najmniej kilka fotografii z azulejos w roli głównej. W tym też nie jestem gorsza od innych. Nie każdy jednak zastanawia się, skąd się wzięły, po co i na co owe azulejos (chociaż to ostatnie wydaje się oczywiste). Mnie te kafelki oczarowały i zaciekawiły, dlatego postanowiłam zagłębić się trochę w ten temat.